Kim są tytułowi „słabi” ze sztuki Magdaleny Drab? To ludzie, jakich wielu dookoła nas. Banalni i udręczeni własną banalnością, nieumiejący zmierzyć się z szarą codziennością. Popadający, a może tylko uciekający w depresję. Pragnący miłości i lepszego życia są zarażeni śmiercią, choć strach przed nią całkowicie ich paraliżuje. Główna bohaterka sztuki, to kobieta, która po urodzeniu dziecka popada w depresję. Ta depresja izoluje ją od rodziny i innych ludzi. Czy jednak na pewno macierzyństwo staje się przyczyną jej choroby? A może już wcześniej wykazywała słabość polegającą na byciu wrażliwym w świecie, w którym za siłę uważa się atrofię uczuć i prymitywizm zachowań?

Kim są tytułowi „słabi” ze sztuki Magdaleny Drab? To ludzie, jakich wielu dookoła nas. Banalni i udręczeni własną banalnością, nieumiejący zmierzyć się z szarą codziennością. Popadający, a może tylko uciekający w depresję. Pragnący miłości i lepszego życia są zarażeni śmiercią, choć strach przed nią całkowicie ich paraliżuje. Główna bohaterka sztuki, to kobieta, która po urodzeniu dziecka popada w depresję. Ta depresja izoluje ją od rodziny i innych ludzi. Czy jednak na pewno macierzyństwo staje się przyczyną jej choroby? A może już wcześniej wykazywała słabość polegającą na byciu wrażliwym w świecie, w którym za siłę uważa się atrofię uczuć i prymitywizm zachowań?